Monday, October 24, 2011
கல்லறை
உலகை பார்க்க விரும்பி
விரல் விட்டு எண்ணி கொண்டு
உன் இதய துடிப்பில் சுற்றி திரிந்தேன்
அன்னையே உன் கருவறையில்
பஞ்சத்தில் பரிதவித்து
பாடையில் பயணிப்போரும்
கொள்ளை நோயின்
கொடுமையால் கொலையுண்டோரும்
மனிதனை மனிதன்
மதியிழந்துபோய்
மரணப்பாயில் சுற்றுவதும்
இறைவனும் சீற்றம் கொண்டு
இயற்கையை ஏவிவிடுவதும் என
எங்கும் மரண ஓலங்களே
இதை பார்க்கவா பத்துமாதங்கள்
உன்னை சுமைதாங்கி ஆக்கினேன்
ரணங்களோடு வாழ்வதை
விட மரணங்கள் மகிழ்வானது
காப்பாற்ற எவரும் இல்லாத
அநாதரவான இவ்வுலகில்
ஆடம்பரமான வீடு எதற்கு
அமைதியாகவும் ஆழமாகவும் உறங்க
ஆறடி நிலத்தில் அடக்கமான கல்லறை போதும்
Labels:
கவிதை
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment